Witajcie,
W związku z kilkoma prośbami naszych użytkowników, w
zakresie napisania o sposobie i terminie nabysia spadku, postanowiłem zmienić
plan „felietonu” i zgodnie z prośbą poruszyć ten watek.
Osobie, która zostaje powołana do dziedziczenia,
ustawa w art. 1012 k.c., przyznaje trzy możliwości:
1. może ona złożyć oświadczenie o prostym przyjęciu
spadku,
2. przyjęciu spadku z dobrodziejstwem
inwentarza lub
3. oświadczenie o odrzuceniu spadku.
Oświadczenie spadkobiercy co do nabycia lub odrzucenia
spadku powoduje, że skutki nabycia stają się bądź definitywne od chwili
otwarcia spadku, bądź zostają zniweczone tak, jakby nabycie to nigdy nie miało
miejsca.
Co istotne, oświadczenie spadkobiercy co do
nabycia określonego spadku może być złożone dopiero po śmierci spadkodawcy, a więc z chwilą formalnego
uzyskania tytułu powołania do dziedziczenia. Zasada ta dotyczy każdego
spadkobiercy, ustawowego i testamentowego.
Oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku ma
charakter jednostronnej czynności prawnej, która nie posiada formalnego
adresata odbiorcy).
Spadkobierca, składając jednostronne oświadczenie
woli, kształtuje swoją sytuację prawną jako spadkobiercy, jak też jego
oświadczenie może mieć znaczenie dla sytuacji prawnej osób powołanych w dalszej
kolejności, na przykład w razie odrzucenia spadku w miejsce odrzucającego
wchodzą osoby powołane w dalszej kolejności.
Spadkobierca może złożyć oświadczenie z art. 1012 k.c. tylko wówczas, gdy składający takie
oświadczenie dziedziczy spadek, czyli jest powołany do dziedziczenia w
pierwszej kolejności. Z kręgu powołanych do dziedziczenia z ustawy nie mogą spadku
odrzucić gmina i Skarb Państw (art. 1023 k.c.).
Powołany spadkobierca, o ile ma pełną zdolność do
czynności prawnych, może złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu
spadku osobiście albo przez pełnomocnika. W imieniu natomiast osoby o
ograniczonej zdolności do czynności prawnych oświadczenie może złożyć jej
przedstawiciel ustawowy (np. rodzic) działający za zgodą sądu opiekuńczego.
Teraz chyba aspekt najważniejszy, a mianowicie, oświadczenie o przyjęciu lub
odrzuceniu spadku może być złożone w terminie sześciu miesięcy od chwili
dowiedzenia się przez spadkobiercę o tytule powołania do dziedziczenia (art. 1015 § 1 k.c.) przed sądem lub notariuszem. Należy przy tym
wskazać, że - zgodnie z ogólną regułą dowodową z art. 6 k.c. - spadkobiercę obciąża dowód zachowania terminu
do złożenia oświadczenia.
Należy bowiem pamiętać, iż skutki prawne braku oświadczenia
spadkobiercy co do przyjęcia lub odrzucenia spadku w terminie zakreślonym przez
ustawę reguluje art. 1015 § 2 k.c., wprowadzając swoistą fikcję prawną
prostego przyjęcia spadku lub przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza
przez krąg podmiotów wskazanych w tym przepisie. Tym samym milczenie
spadkobiercy prowadzi zawsze do nabycia spadku, nawet wbrew jego woli.
Na skutek przyjęcia spadku następuje połączenie
masy spadkowej z majątkiem osobistym spadkobiercy, co wywiera wpływ na
odpowiedzialność za długi spadkowe. Spadkobierca odpowiada za długi spadkowe
całym swoim majątkiem (art. 1030 k.c.). Natomiast odrzucenie spadku wyłącza
spadkobiercę od dziedziczenia, tak jakby nie dożył chwili jego otwarcia (art. 1020 k.c.), co ma wpływ na ustalenie kręgu osób
powołanych do dziedziczenia. W tym zakresie jednak wola spadkobiercy
odrzucającego spadek nie ma żadnego znaczenia, w prawie polskim bowiem nie
można zrzec się dziedziczenia, w sensie odrzucenia spadku, na korzyść
określonej osoby.
Definitywne nabycie spadku przez spadkobiercę obejmuje swymi skutkami nie tylko
wstąpienie w prawa i obowiązki zmarłego tworzące spadek, ale też może wywoływać
- na mocy przepisów szczególnych - skutki prawne poza sferą prawa cywilnego, na
przykład zgodnie z art. 98 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja
podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) do
odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spadkodawcy oraz za zobowiązania
spadkodawcy z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne stosuje
się przepisy kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o
odpowiedzialności za długi spadkowe.
Odrębnie natomiast ustawa określa skutki prawne
odrzucenia spadku. Podstawowym skutkiem złożenia oświadczenia o odrzuceniu
spadku jest wyłączenie odrzucającego od dziedziczenia, w drodze fikcji prawnej z art. 1020 k.c. jest on bowiem traktowany tak, jakby nie dożył
chwili otwarcia spadku.
Skutki prawne odrzucenia mogą się jednak różnie
kształtować, w zależności od tego, czy odrzucający spadek legitymuje się
ustawowym czy testamentowym tytułem powołania do spadku, czy też ma miejsce
sytuacja określona w art. 1014 k.c.
To tyle na dziś,
Łączę pozdrowienia
Bartosz Strugaru
Źródło: komentarz do art. 1012
kodeksu cywilnego, pod red. Prof. dra. hab. Andrzeja Kidyby, Elżbieta
Niezbecka, Lex Sigma.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz