Dziś omówimy sprawy dotyczące obowiązku małżonka do
zaspokajania potrzeb rodziny.
Zgodnie z Kodeksem Rodzinnym i Opiekuńczym oboje
małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości
zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny,
którą przez swój związek założyli. Przy tym nieprzyczynianie się ma miejsce
wtedy, kiedy małżonek nie przekazuje rodzinie zarobionych pieniędzy, bądź nie
dokonuje koniecznych zakupów i nie ponosi koniecznych opłat związanych z
funkcjonowaniem rodziny. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także
na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym
gospodarstwie domowym.
A co zrobić, gdy małżonek nie pomaga??
Jeżeli jeden z małżonków pozostających we wspólnym
pożyciu nie spełnia ciążącego na nim obowiązku przyczyniania się do
zaspokajania potrzeb rodziny, sąd może nakazać, ażeby wynagrodzenie za pracę
albo inne należności przypadające temu małżonkowi były w całości lub w części
wypłacane do rąk drugiego małżonka.
Orzeczenie nakazu wypłaty zapada w postępowaniu
nieprocesowym wszczynanym na wniosek drugiego małżonka. Małżonek uprawniony do
pobierania należności, działając w ramach zaspokojenia zwykłych potrzeb
rodziny, może sam rozporządzić pobranym wynagrodzeniem,
ale tylko w celu zgodnym z art. 27 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego.
Innym rozwiązaniem jest złożenie pozwu o przyznanie
alimentów na dziecko, bowiem zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym rodzice
obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest
jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka
wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
Sąd Najwyższy stoi na stanowisku, że małżonek może
dochodzić zaspokajania potrzeb na zasadzie art. 27 k.r.o. zarówno wtedy, gdy
rodzinę tworzą małżonkowie i dzieci będące na ich utrzymaniu, jak i wtedy, gdy
w rodzinie dzieci takich nie ma.
Rozstrzygnięcie o zaspokajaniu potrzeb rodziny
następuje przez nakazanie wypłacania wynagrodzenia za pracę, które obejmuje
zarówno płacę zasadniczą, jak i wszelkie dodatki, dopłaty i ekwiwalenty
pieniężne, oraz rent, emerytur, a także wszelkich stałych i powtarzających się
świadczeń albo innych należności.
Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego
rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego
wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe
i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy
pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś
rzeczywiste zarobki i dochody. Dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy
życiowej niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie.
Łączę pozdrowienia
Bartosz Strugaru i Dominika Jureczko
SEGO INVESTMENT
Źródła:
Uchwała Sądu Najwyższego Izba Cywilna i
Administracyjna z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz