rozwód - aleimenty na małżonka

Witajcie,

Dziś „felieton” o alimentach w sytuacji rozwiązania małżeństwa przez rozwód.

Wyłączna wina jednego małżonka

Zgodnie z przepisami, jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

O przyznanie alimentów można wnosić podczas trwania postępowania rozwodowego, albo w późniejszym czasie. Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu zazwyczaj wygasa dopiero w razie zawarcia przez niego nowego małżeństwa. Wtedy koniecznym staje się wystąpienie do sądu z pozwem o stwierdzenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego, co będzie skutkowało zaprzestaniem egzekwowania alimentów przez Komornika.

Ewentualnie, gdy sytuacja majątkowa byłego małżonka ulega istotnej poprawie można wystąpić do sądu o uchylenie obowiązku alimentacyjnego.

Ubocznie wspomnieć trzeba, iż w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego nawet pozostawanie w konkubinacie przez uprawnionego do alimentacji nie powoduje wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego drugiego z rozwiedzionych małżonków.

Brak winy małżonków

Natomiast gdy rozwód nastąpi bez orzekania o winie, małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

Co za tym idzie, może wnosić o przyznanie alimentów wyłącznie wówczas, gdy znajduje się w niedostatku, a przy ustalaniu wysokości alimentów sąd bierze pod uwagę możliwości finansowe ewentualnego alimentodawcy.

W sytuacji, gdy zobowiązanym do wypłaty alimentów jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.

Warto na koniec podkreślić, że obowiązek świadczeń alimentacyjnych po rozwodzie stanowi kontynuację obowiązku wzajemnej pomocy powstałego przez zawarcie związku małżeńskiego.

Łączę pozdrowienia

Bartosz Strugaru