Witajcie,
Dziś zgodnie z rozpoczęciem
nowego tygodnia tematycznego, przyjrzymy się
bliżej instytucji rozwodu. Zapewne wielu z was słyszało coś więcej na temat
rozwód, o pewnie niektórzy z Was już ten temat „przerobili”.
Zaczniemy od
przesłanek rozwodowych. Zgodnie z art. 56 § 1 kodeksu rodzinnego i
opiekuńczego, jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład
pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez
rozwód.
Rozkład
pożycia – co to w zasadzie jest?
Ustawodawca nie definiuje pojęcia rozkładu pożycia
małżeńskiego. Nie określa też podstawowego dla tej definicji pojęcia pożycia
małżeńskiego. W obu przypadkach celowe jest sięgnięcie do konstrukcji pojęć
typologicznych, ponieważ mamy do czynienia z przedmiotem posiadającym własności
stopniowalne, o bardzo różnym stopniu natężenia.
W przypadku
pożycia małżeńskiego wzorzec definiuje się najczęściej jako wspólnotę uczuć
miłości, szacunku i zaufania połączoną harmonijnym współżyciem fizycznym i
pełną wspólnotą gospodarczą.
Jeżeli między
małżonkami dochodzi do osłabienia czy wręcz zaniku więzi małżeńskich, to proces
ten określany jest mianem rozkładu pożycia małżeńskiego.
Dla ustalenia
charakteru rozkładu pożycia małżeńskiego konieczne jest niekiedy uwzględnienie
zdarzeń spoza wąsko zdefiniowanych stosunków między małżonkami. W szczególności
dotyczy to sytuacji, gdy rozkład jest następstwem niewłaściwych relacji
zachodzących między jednym z małżonków a osobami trzecimi, zwłaszcza dziećmi
lub innymi bliskimi współmałżonka. Lekceważący stosunek, rażące zaniedbania w
wykonywaniu obowiązków, wrogość, przejawy agresji lub inne naganne zachowanie w
osobistych kontaktach z osobą bliską współmałżonkowi mogą zarówno przyczynić
się do rozkładu pożycia między małżonkami, jak i stanowić jego przejaw.
Ustalenie
przyczyn rozkładu pożycia ma podstawowe znaczenie dla oceny, czy zachodzą
przesłanki rozwiązania małżeństwa. Bez ich znajomości nie jest możliwe
ustalenie charakteru rozkładu pożycia, ocena rozwodu w świetle zasad współżycia
społecznego ani określenie małżonka winnego rozkładu pożycia. Nie bez znaczenia
są one przy ocenie zgodności rozwodu z dobrem dziecka, chociaż dla niej
decydujące znaczenie mają zazwyczaj przejawy rozkładu. Jednak zdarzenia
powodujące rozpad więzi między małżonkami są najczęściej konsekwencjami innych
zdarzeń, a tym samym oddzielanie przyczyn od przejawów rozkładu nie jest ani
możliwe, ani celowe wobec dynamiki procesu rozkładu pożycia.
Rozkład
mający charakter trwały – co to takiego
???
Cecha trwałości
wiąże się z intensywnością rozkładu pożycia, z jego głębokością. Rozkład pożycia określa się jako trwały,
gdy opierając się na doświadczeniu życiowym możemy przyjąć, że nie nastąpi w
przyszłości ponowne ukształtowanie się więzi małżeńskich. Trwałość
rozkładu pożycia ustalana jest więc w drodze oceny prawdopodobieństwa powrotu
małżonków do wspólnego pożycia. Podobnie jak ocena zupełności rozkładu
konieczne jest zbadanie stanu więzi fizycznej, wspólnoty gospodarczej, a przede
wszystkim więzi duchowej. Jednak tym razem analiza powinna być prowadzona pod
kątem nasilenia objawów świadczących o nieprzemijającym charakterze rozkładu
pożycia.
"Do
uznania, że rozkład jest trwały nie jest konieczne stwierdzenie, że powrót
małżonków do pożycia jest bezwzględnie wyłączony. Wystarczy oparta na
doświadczeniu życiowym ocena, że w okolicznościach sprawy powrót małżonków do
wspólnego pożycia nie nastąpi. Należy przy tym mieć na uwadze indywidualne
cechy charakteru małżonków" (wytyczne rozwodowe 1955, pkt II.2).
Spośród
okoliczności mających znaczenie przy ustalaniu trwałości rozkładu pożycia
poważną rolę odgrywa upływ czasu. Szczególnie doniosłe znaczenie dla trwałości
rozkładu ma czas trwania małżeństwa oraz czas trwania zupełnego rozkładu
pożycia.
Jak wiadomo z
doświadczenia życiowego, im dłużej trwa wspólne pożycie małżonków, tym mniej
poszczególne fakty oddziałują niekorzystnie na to pożycie, tym trudniej wywołać
głęboki rozkład. W przypadku, gdy małżonkowie pozostają w rozłączeniu,
porównanie czasu trwania związku małżeńskiego z okresem rozłączenia będzie
stanowiło pomocniczą przesłankę oceny trwałości rozkładu. Jeżeli na czas
trwania związku małżeńskiego przypada w znacznym stopniu okres zupełnego
rozkładu pożycia, to należy sądzić, że rozkład ten jest trwały. I odwrotnie,
jeżeli zupełny rozkład pożycia obejmuje niewielki okres w porównaniu z
długotrwałością związku małżeńskiego, to wskazuje on na przemijający charakter
rozkładu. Nawet 3-letnie rozstanie małżonków nie musi oznaczać trwałego
rozkładu, jeżeli ich wspólne pożycie obejmuje okres 38 lat (wyrok SN z dnia 17
października 2000 r., I CKN 831/98, niepubl.).
Rozkład
mający charakter zupełny ??
Rozkład pożycia
stanowi podstawę orzeczenia rozwodu wyłącznie wówczas, gdy ma charakter zupełny.
Jest to zgodne z koncepcją, która uznaje małżeństwo za związek trwały, ale
dopuszczający jego rozwiązanie w sytuacji wyjątkowej, gdy prawidłowe
funkcjonowanie danego związku nie jest już możliwe.
Uważa się, że z zupełnym rozkładem pożycia
małżeńskiego mamy do czynienia wówczas, gdy w ogóle ustały stosunki między
małżonkami i to we wszystkich trzech sferach: uczuciowej, fizycznej i
gospodarczej: "Rozkład jest zupełny, gdy nie istnieje między małżonkami
więź duchowa, fizyczna ani gospodarcza" (wytyczne rozwodowe 1955, pkt II).
Z uwagi na
szczególną rolę małżeńskiej więzi uczuciowej za słuszną uważa się tezę, że
rozkład pożycia jest zupełny tylko wówczas, gdy wspólnota uczuciowa między
małżonkami nie ma miejsca. Ten element pożycia małżeńskiego nie może wystąpić
nawet w najmniejszym stopniu, by można było orzec o rozkładzie, że ma charakter
zupełny. Uwaga - jakiekolwiek
wzajemnie manifestowane uczucie miłości, przejawy czułości i serdeczności
świadczą o istnieniu więzi duchowej między małżonkami i uniemożliwiają
rozwiązanie małżeństwa.
To tyle na dziś.
W razie jakichkolwiek pytań, pozostaję do Państwa dyspozycji
Łączę pozdrowienia
Bartosz Strugaru
Źródło: Komentarz
do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Henryk Dolecki (red.), Tomasz Sokołowski (red.), Marek Andrzejewski, Anita Lutkiewicz-Rucińska, Adam Olejniczak, Anna Sylwestrzak, Andrzej Zielonacki – Lex Sigma.
|
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz